Το καθαρό περιβάλλον είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη υγεία και ευεξία. Ωστόσο, οι αλληλεπίδραση μεταξύ του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας είναι πολύ περίπλοκη και είναι δύσκολο να εκτιμηθεί.
Η βιώσιμη οικονομία έχει ανάγκη από σταθερή ενεργειακή βάση, την οποία δεν μπορούν να προσφέρουν τα ορυκτά καύσιμα.
Η ενέργεια όμως είναι ουσιώδης για τη δημιουργία βιομηχανικού, εμπορικού και κοινωνικού πλούτου. Ωστόσο, η παραγωγή και η κατανάλωσή της ασκούν σημαντικές πιέσεις στο περιβάλλον: αέρια θερμοκηπίου και εκπομπές ρύπων, χρήσεις γης, δημιουργία αποβλήτων και πετρελαιοκηλίδες. Αυτές οι πιέσεις συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή, βλάπτουν τα φυσικά οικοσυστήματα και το ανθρωπογενές περιβάλλον, και έχουν δυσμενείς συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία.
Οι περισσότερες χώρες βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα) για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση για ενέργεια. Η καύση αυτών των καυσίμων εκλύει θερμότητα που μπορεί να μετατραπεί σε ενέργεια. Κατά τη διαδικασία αυτή, ο άνθρακας που βρίσκεται στο καύσιμο αντιδρά με το οξυγόνο, παράγοντας CO2, το οποίο απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα. Επίσης απελευθερώνονται ατμοσφαιρικοί ρύποι (διοξείδιο του θείου, διοξείδιο του αζώτου και σωματίδια), με επακόλουθες επιπτώσεις στην ποιότητα του αέρα. Ωστόσο, χάρη στα τεχνικά μέτρα και τις βελτιώσεις στις μονάδες παραγωγής ενέργειας και θερμότητας, οι εκπομπές αυτές έχουν μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Το υψηλότερο σημείο ενεργειακής κατανάλωσης στην Ευρώπη καταγράφηκε το 2006. Το 2010 η κατανάλωση ενέργειας υποχώρησε κατά 4% περίπου. Αυτή η μείωση μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει λόγω της οικονομικής κρίσης, αν και συνέβαλε επίσης η ελαφρά αποδέσμευση της οικονομικής δραστηριότητας από την κατανάλωση ενέργειας.
Τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να κυριαρχούν στο μείγμα καυσίμων: περίπου το 77% των ενεργειακών αναγκών του μέσου ευρωπαίου καλύπτεται από πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα. Η πυρηνική ενέργεια καλύπτει το 14%, ενώ το υπόλοιπο 9% προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ωστόσο, η ανανεώσιμη ενέργεια κερδίζει γρήγορα έδαφος.
Είναι εύλογο λοιπόν, η ενέργεια να αποτελεί ολοένα υψηλότερη προτεραιότητα πολιτικής. Αποτελεί έναν από τους πέντε κύριους τομείς ανάπτυξης στους οποίους στοχεύειη στρατηγική "Europe 2020" στους εξής στόχους της:
• 20 % της ενεργειακής κατανάλωσης της Ευρώπης από ανανεώσιμη ενέργεια,
• 20 % αύξηση στην ενεργειακή αποδοτικότητα.
Παράλληλα με τους συγκεκριμένους στόχους της Ενεργειακής Στρατηγικής 2020, υπάρχουν διάφορες πολιτικές που εξετάζουν πρόσθετους τομείς ενδιαφέροντος, οι οποίες συνοψίζονται στον διαδικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι πολιτικές περιλαμβάνουν:
•βελτίωση της ασφάλειας του εφοδιασμού,
•διασφάλιση ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και της διαθεσιμότητας προσιτής ενέργειας,
•παρότρυνση για την ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής εσωτερικής αγοράς ενέργειας,
•καθορισμός ελάχιστων επιπέδων φορολόγησης της ενέργειας
(πηγή: http://www.eea.europa.eu/el)
Η φωτογραφία προέρχεται από τον παρακάτω σύνδεσμο.
